From Middle Dutch bespoeien (also besproeien). Equivalent to be- + sproeien.
besproeien
Conjugation of besproeien (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | besproeien | |||
past singular | besproeide | |||
past participle | besproeid | |||
infinitive | besproeien | |||
gerund | besproeien n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | besproei | besproeide | ||
2nd person sing. (jij) | besproeit, besproei2 | besproeide | ||
2nd person sing. (u) | besproeit | besproeide | ||
2nd person sing. (gij) | besproeit | besproeide | ||
3rd person singular | besproeit | besproeide | ||
plural | besproeien | besproeiden | ||
subjunctive sing.1 | besproeie | besproeide | ||
subjunctive plur.1 | besproeien | besproeiden | ||
imperative sing. | besproei | |||
imperative plur.1 | besproeit | |||
participles | besproeiend | besproeid | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |