Borrowed from Arabic بَيَانَات (bayānāt).
beyanat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | beyanat | beyanatlar |
genitive | beyanatnıñ | beyanatlarnıñ |
dative | beyanatğa | beyanatlarğa |
accusative | beyanatnı | beyanatlarnı |
locative | beyanatda | beyanatlarda |
ablative | beyanatdan | beyanatlardan |
Inherited from Ottoman Turkish بیانات (beyanat), from Arabic بَيَانَات (bayānāt).
beyanat (definite accusative beyanatı, plural beyanatlar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | beyanat | |
Definite accusative | beyanatı | |
Singular | Plural | |
Nominative | beyanat | beyanatlar |
Definite accusative | beyanatı | beyanatları |
Dative | beyanata | beyanatlara |
Locative | beyanatta | beyanatlarda |
Ablative | beyanattan | beyanatlardan |
Genitive | beyanatın | beyanatların |