bezondigen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word bezondigen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word bezondigen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say bezondigen in singular and plural. Everything you need to know about the word bezondigen you have here. The definition of the word bezondigen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbezondigen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besondigen. Equivalent to zondig +‎ be- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈzɔn.də.ɣə(n)/, /bəˈzɔn.dɪ.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧zon‧di‧gen

Verb

bezondigen

  1. (with a reflexive pronoun as the direct object) to commit a misdeed, to commit a sin, to transgress

Conjugation

Conjugation of bezondigen (weak, prefixed)
infinitive bezondigen
past singular bezondigde
past participle bezondigd
infinitive bezondigen
gerund bezondigen n
present tense past tense
1st person singular bezondig bezondigde
2nd person sing. (jij) bezondigt, bezondig2 bezondigde
2nd person sing. (u) bezondigt bezondigde
2nd person sing. (gij) bezondigt bezondigde
3rd person singular bezondigt bezondigde
plural bezondigen bezondigden
subjunctive sing.1 bezondige bezondigde
subjunctive plur.1 bezondigen bezondigden
imperative sing. bezondig
imperative plur.1 bezondigt
participles bezondigend bezondigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia