From Middle Dutch besorgen, from Old Dutch *bisorgon, from Proto-West Germanic *bisorgōn. Equivalent to be- + zorgen.
bezorgen
Conjugation of bezorgen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bezorgen | |||
past singular | bezorgde | |||
past participle | bezorgd | |||
infinitive | bezorgen | |||
gerund | bezorgen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | bezorg | bezorgde | ||
2nd person sing. (jij) | bezorgt, bezorg2 | bezorgde | ||
2nd person sing. (u) | bezorgt | bezorgde | ||
2nd person sing. (gij) | bezorgt | bezorgde | ||
3rd person singular | bezorgt | bezorgde | ||
plural | bezorgen | bezorgden | ||
subjunctive sing.1 | bezorge | bezorgde | ||
subjunctive plur.1 | bezorgen | bezorgden | ||
imperative sing. | bezorg | |||
imperative plur.1 | bezorgt | |||
participles | bezorgend | bezorgd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |