From bez- + sęk + -ny. First attested in 1923.[1]
bezsęczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bezsęczny | bezsęczna | bezsęczne | bezsęczni | bezsęczne | |
genitive | bezsęcznego | bezsęcznej | bezsęcznego | bezsęcznych | ||
dative | bezsęcznemu | bezsęcznej | bezsęcznemu | bezsęcznym | ||
accusative | bezsęcznego | bezsęczny | bezsęczną | bezsęczne | bezsęcznych | bezsęczne |
instrumental | bezsęcznym | bezsęczną | bezsęcznym | bezsęcznymi | ||
locative | bezsęcznym | bezsęcznej | bezsęcznym | bezsęcznych |