From bez- + spójnikowy. First attested in 1847.[1][2]
bezspójnikowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bezspójnikowy | bezspójnikowa | bezspójnikowe | bezspójnikowi | bezspójnikowe | |
genitive | bezspójnikowego | bezspójnikowej | bezspójnikowego | bezspójnikowych | ||
dative | bezspójnikowemu | bezspójnikowej | bezspójnikowemu | bezspójnikowym | ||
accusative | bezspójnikowego | bezspójnikowy | bezspójnikową | bezspójnikowe | bezspójnikowych | bezspójnikowe |
instrumental | bezspójnikowym | bezspójnikową | bezspójnikowym | bezspójnikowymi | ||
locative | bezspójnikowym | bezspójnikowej | bezspójnikowym | bezspójnikowych |