From bez- + szumny. First attested in 1693.[1][2]
bezszumny (not comparable, derived adverb bezszumnie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bezszumny | bezszumna | bezszumne | bezszumni | bezszumne | |
genitive | bezszumnego | bezszumnej | bezszumnego | bezszumnych | ||
dative | bezszumnemu | bezszumnej | bezszumnemu | bezszumnym | ||
accusative | bezszumnego | bezszumny | bezszumną | bezszumne | bezszumnych | bezszumne |
instrumental | bezszumnym | bezszumną | bezszumnym | bezszumnymi | ||
locative | bezszumnym | bezszumnej | bezszumnym | bezszumnych |