From bez- + wyjątkowy. First attested in 1828.[1][2]
bezwyjątkowy (not comparable, derived adverb bezwyjątkowo)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bezwyjątkowy | bezwyjątkowa | bezwyjątkowe | bezwyjątkowi | bezwyjątkowe | |
genitive | bezwyjątkowego | bezwyjątkowej | bezwyjątkowego | bezwyjątkowych | ||
dative | bezwyjątkowemu | bezwyjątkowej | bezwyjątkowemu | bezwyjątkowym | ||
accusative | bezwyjątkowego | bezwyjątkowy | bezwyjątkową | bezwyjątkowe | bezwyjątkowych | bezwyjątkowe |
instrumental | bezwyjątkowym | bezwyjątkową | bezwyjątkowym | bezwyjątkowymi | ||
locative | bezwyjątkowym | bezwyjątkowej | bezwyjątkowym | bezwyjątkowych |