bić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word bić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word bić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say bić in singular and plural. Everything you need to know about the word bić you have here. The definition of the word bić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: bic, Bic, BIC, and bič

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /bit͡ɕ/
  • Audio 1, bić(file)
  • Audio 2, bić się(file)
  • Rhymes: -it͡ɕ
  • Syllabification: bić

Etymology 1

Inherited from Old Polish bić, from Proto-Slavic *bìti (stem *bьj-), from Proto-Balto-Slavic *bī́ˀtei, from Proto-Indo-European *bʰéyh₂-ti ~ *bʰih₂-énti, from *bʰeyh₂- (“to strike, hit”). See also bicz (“whip”), bitwa (“battle”) and bój (“fight”).

Verb

bić impf (frequentative bijać)

  1. (transitive) to beat, to hit or
    bić kijem ― to beat with a stick
    bić po twarzy/w twarz ― to hit someone's face
    bić w bęben ― to beat a drum
    Deszcz bije o okno ― Rain is beating against the window.
  2. (transitive, cooking) to beat, to whip (e.g. cream)
    bita śmietana ― whipped cream
  3. (transitive) to mint (produce coins); to forge metal
    bić monety ― to mint coins
  4. (transitive) to beat (to be better than someone else in something)
    bić konkurencję ― to beat competition
  5. (transitive) to fire, to shoot (a firearm) or
    bić z karabinu ― to fire a gun
  6. (transitive) to damage, to tarnish
    bić w dobre imię ― to damage/tarnish someone's good name
  7. (transitive) to slaughter, to kill an animal
    bić świnię ― to slaughter a pig
  8. (transitive) to beat (a rhythm, such as on a drum or of the heart)
    Godzina bije. ― The hour strikes.
    Dzwon bije. ― The bell is ringing.
    Zegar bije. ― The clock is ticking.
    Serce bije. ― The heart is beating.
  9. (transitive) to ring (of a sound)
  10. (transitive, games) to take, to capture a piece (e.g. in chess)
    bić pionka ― to take a pawn
  11. (reflexive with się) to beat, to hit oneself
  12. (reflexive with się) to fight (either physically or in some other competition)
Conjugation
Conjugation of bić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bić
present tense 1st biję bijemy
2nd bijesz bijecie
3rd bije biją
impersonal bije się
past tense 1st biłem,
-(e)m bił 		biłam,
-(e)m biła 		biłom,
-(e)m biło 		biliśmy,
-(e)śmy bili 		biłyśmy,
-(e)śmy biły
2nd biłeś,
-(e)ś bił 		biłaś,
-(e)ś biła 		biłoś,
-(e)ś biło 		biliście,
-(e)ście bili 		biłyście,
-(e)ście biły
3rd bił biła biło bili biły
impersonal bito
future tense 1st będę bił,
będę bić 		będę biła,
będę bić 		będę biło,
będę bić 		będziemy bili,
będziemy bić 		będziemy biły,
będziemy bić
2nd będziesz bił,
będziesz bić 		będziesz biła,
będziesz bić 		będziesz biło,
będziesz bić 		będziecie bili,
będziecie bić 		będziecie biły,
będziecie bić
3rd będzie bił,
będzie bić 		będzie biła,
będzie bić 		będzie biło,
będzie bić 		będą bili,
będą bić 		będą biły,
będą bić
impersonal będzie bić się
conditional 1st biłbym,
bym bił 		biłabym,
bym biła 		biłobym,
bym biło 		bilibyśmy,
byśmy bili 		biłybyśmy,
byśmy biły
2nd biłbyś,
byś bił 		biłabyś,
byś biła 		biłobyś,
byś biło 		bilibyście,
byście bili 		biłybyście,
byście biły
3rd biłby,
by bił 		biłaby,
by biła 		biłoby,
by biło 		biliby,
by bili 		biłyby,
by biły
impersonal bito by
imperative 1st niech biję bijmy
2nd bij bijcie
3rd niech bije niech biją
active adjectival participle bijący bijąca bijące bijący bijące
passive adjectival participle bity bita bite bici bite
contemporary adverbial participle bijąc
verbal noun bicie
Synonyms
Derived terms
adjectives
adverbs
nouns
phrase
verbs
Related terms
adjectives
nouns
verbs

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bić n

  1. genitive plural of bicie

Further reading

  • bić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bić in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *biti, from Proto-Indo-European *bʰeyH-.

Pronunciation

Verb

bić impf

  1. to beat

Conjugation

Conjugation of bić (imperfective)
person singular dual plural
virile nonvirile
infinitive bić
transgressive bijo
present tense 1st biju bijemoj bijemy
2nd biješ bijetaj bijetej bijeće
3rd bije bijetaj bijetej bija
past tense 1st bijach bijachmoj bijachmy
2nd biješe biještaj biještej biješće
3rd biješe biještaj biještej bijachu
imperative 1st — bijmoj bijmy
2nd bij bijtaj bijtej bijće
3rd bij —
past active participle bijacy
past passive participle bity
ł-form bił
verbal noun biće
Wikious
Boobota
Sagapedia