From biżuteria + -ny. First attested in 1827.[1][2]
biżuteryjny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biżuteryjny | biżuteryjna | biżuteryjne | biżuteryjni | biżuteryjne | |
genitive | biżuteryjnego | biżuteryjnej | biżuteryjnego | biżuteryjnych | ||
dative | biżuteryjnemu | biżuteryjnej | biżuteryjnemu | biżuteryjnym | ||
accusative | biżuteryjnego | biżuteryjny | biżuteryjną | biżuteryjne | biżuteryjnych | biżuteryjne |
instrumental | biżuteryjnym | biżuteryjną | biżuteryjnym | biżuteryjnymi | ||
locative | biżuteryjnym | biżuteryjnej | biżuteryjnym | biżuteryjnych |