From biblioznawca + -y. First attested in 1910.[1][2]
biblioznawczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biblioznawczy | biblioznawcza | biblioznawcze | biblioznawczy | biblioznawcze | |
genitive | biblioznawczego | biblioznawczej | biblioznawczego | biblioznawczych | ||
dative | biblioznawczemu | biblioznawczej | biblioznawczemu | biblioznawczym | ||
accusative | biblioznawczego | biblioznawczy | biblioznawczą | biblioznawcze | biblioznawczych | biblioznawcze |
instrumental | biblioznawczym | biblioznawczą | biblioznawczym | biblioznawczymi | ||
locative | biblioznawczym | biblioznawczej | biblioznawczym | biblioznawczych |