From biegnik + -owy. First attested in 1897.[1][2]
biegnikowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biegnikowy | biegnikowa | biegnikowe | biegnikowi | biegnikowe | |
genitive | biegnikowego | biegnikowej | biegnikowego | biegnikowych | ||
dative | biegnikowemu | biegnikowej | biegnikowemu | biegnikowym | ||
accusative | biegnikowego | biegnikowy | biegnikową | biegnikowe | biegnikowych | biegnikowe |
instrumental | biegnikowym | biegnikową | biegnikowym | biegnikowymi | ||
locative | biegnikowym | biegnikowej | biegnikowym | biegnikowych |