biesiadniczy

Hello, you have come here looking for the meaning of the word biesiadniczy. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word biesiadniczy, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say biesiadniczy in singular and plural. Everything you need to know about the word biesiadniczy you have here. The definition of the word biesiadniczy will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbiesiadniczy, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From biesiadnik +‎ -y. First attested in 1805.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɛ.ɕadˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: bie‧siad‧ni‧czy

Adjective

biesiadniczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) banqueter, feaster

Declension

Declension of biesiadniczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative biesiadniczy biesiadnicza biesiadnicze biesiadniczy biesiadnicze
genitive biesiadniczego biesiadniczej biesiadniczego biesiadniczych
dative biesiadniczemu biesiadniczej biesiadniczemu biesiadniczym
accusative biesiadniczego biesiadniczy biesiadniczą biesiadnicze biesiadniczych biesiadnicze
instrumental biesiadniczym biesiadniczą biesiadniczym biesiadniczymi
locative biesiadniczym biesiadniczej biesiadniczym biesiadniczych
(adjective):
(adverb):
(nouns):
(verb):

References

  1. ^ Nicolas Boileau Despréaux (1805) Satyry ¬Boileau ¬Despreaux: wierszem polskim przełożone, z przystosowaniem do polskich rzeczy‎ (in Polish), page 25‎

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia