Internationalism; compare English bifilar. Ultimately from bi- + Latin fīlum + -arny. First attested in 1878.[1][2]
bifilarny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bifilarny | bifilarna | bifilarne | bifilarni | bifilarne | |
genitive | bifilarnego | bifilarnej | bifilarnego | bifilarnych | ||
dative | bifilarnemu | bifilarnej | bifilarnemu | bifilarnym | ||
accusative | bifilarnego | bifilarny | bifilarną | bifilarne | bifilarnych | bifilarne |
instrumental | bifilarnym | bifilarną | bifilarnym | bifilarnymi | ||
locative | bifilarnym | bifilarnej | bifilarnym | bifilarnych |