From bifurkacja + -ny. First attested in 1879.[1][2]
bifurkacyjny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bifurkacyjny | bifurkacyjna | bifurkacyjne | bifurkacyjni | bifurkacyjne | |
genitive | bifurkacyjnego | bifurkacyjnej | bifurkacyjnego | bifurkacyjnych | ||
dative | bifurkacyjnemu | bifurkacyjnej | bifurkacyjnemu | bifurkacyjnym | ||
accusative | bifurkacyjnego | bifurkacyjny | bifurkacyjną | bifurkacyjne | bifurkacyjnych | bifurkacyjne |
instrumental | bifurkacyjnym | bifurkacyjną | bifurkacyjnym | bifurkacyjnymi | ||
locative | bifurkacyjnym | bifurkacyjnej | bifurkacyjnym | bifurkacyjnych |