From Middle Dutch bistaen. Equivalent to bij + staan.
bijstaan
Conjugation of bijstaan (strong class 6, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bijstaan | |||
past singular | stond bij | |||
past participle | bijgestaan | |||
infinitive | bijstaan | |||
gerund | bijstaan n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | sta bij | stond bij | bijsta | bijstond |
2nd person sing. (jij) | staat bij, sta bij2 | stond bij | bijstaat | bijstond |
2nd person sing. (u) | staat bij | stond bij | bijstaat | bijstond |
2nd person sing. (gij) | staat bij | stondt bij | bijstaat | bijstondt |
3rd person singular | staat bij | stond bij | bijstaat | bijstond |
plural | staan bij | stonden bij | bijstaan | bijstonden |
subjunctive sing.1 | sta bij | stonde bij | bijsta | bijstonde |
subjunctive plur.1 | staan bij | stonden bij | bijstaan | bijstonden |
imperative sing. | sta bij | |||
imperative plur.1 | staat bij | |||
participles | bijstaand | bijgestaan | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |