From Proto-Germanic *bilībaną.
bilīva
infinitive | bilīva | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | bilīve | bilēf |
2nd person singular | bilīvest, bilīvst | bilēfest, bilēfst |
3rd person singular | bilīveth, bilīvth | bilēf |
plural | bilīvath | biliven |
subjunctive | present | past |
singular | bilīve | bilive |
plural | bilīve, bilīven | bilive, biliven |
imperative | present | |
singular | bilīv | |
plural | bilīveth | |
participle | present | past |
bilīvande | ebiliven, biliven |