From bimbrownik + -y. First attested in 1971.[1]
bimbrowniczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bimbrowniczy | bimbrownicza | bimbrownicze | bimbrowniczy | bimbrownicze | |
genitive | bimbrowniczego | bimbrowniczej | bimbrowniczego | bimbrowniczych | ||
dative | bimbrowniczemu | bimbrowniczej | bimbrowniczemu | bimbrowniczym | ||
accusative | bimbrowniczego | bimbrowniczy | bimbrowniczą | bimbrownicze | bimbrowniczych | bimbrownicze |
instrumental | bimbrowniczym | bimbrowniczą | bimbrowniczym | bimbrowniczymi | ||
locative | bimbrowniczym | bimbrowniczej | bimbrowniczym | bimbrowniczych |