From bimorfizm + -iczny. First attested in 1933.[1]
bimorficzny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bimorficzny | bimorficzna | bimorficzne | bimorficzni | bimorficzne | |
genitive | bimorficznego | bimorficznej | bimorficznego | bimorficznych | ||
dative | bimorficznemu | bimorficznej | bimorficznemu | bimorficznym | ||
accusative | bimorficznego | bimorficzny | bimorficzną | bimorficzne | bimorficznych | bimorficzne |
instrumental | bimorficznym | bimorficzną | bimorficznym | bimorficznymi | ||
locative | bimorficznym | bimorficznej | bimorficznym | bimorficznych |