From binokular + -ny. First attested in 1862.[1][2]
binokularny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | binokularny | binokularna | binokularne | binokularni | binokularne | |
genitive | binokularnego | binokularnej | binokularnego | binokularnych | ||
dative | binokularnemu | binokularnej | binokularnemu | binokularnym | ||
accusative | binokularnego | binokularny | binokularną | binokularne | binokularnych | binokularne |
instrumental | binokularnym | binokularną | binokularnym | binokularnymi | ||
locative | binokularnym | binokularnej | binokularnym | binokularnych |