From bio- + organiczny. First attested in 1935, but in common usage only as of 1974.[1][2]
bioorganiczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bioorganiczny | bioorganiczna | bioorganiczne | bioorganiczni | bioorganiczne | |
genitive | bioorganicznego | bioorganicznej | bioorganicznego | bioorganicznych | ||
dative | bioorganicznemu | bioorganicznej | bioorganicznemu | bioorganicznym | ||
accusative | bioorganicznego | bioorganiczny | bioorganiczną | bioorganiczne | bioorganicznych | bioorganiczne |
instrumental | bioorganicznym | bioorganiczną | bioorganicznym | bioorganicznymi | ||
locative | bioorganicznym | bioorganicznej | bioorganicznym | bioorganicznych |