Back-formation from britar (“to crush, to break”).
birta f (plural birtas)
From Old Norse birta, from Proto-Germanic *birhtijaną.
birta f (genitive singular birtu, no plural)
birta (weak verb, third-person singular past indicative birti, supine birt)
infinitive (nafnháttur) |
að birta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
birt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
birtandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég birti | við birtum | present (nútíð) |
ég birti | við birtum |
þú birtir | þið birtið | þú birtir | þið birtið | ||
hann, hún, það birtir | þeir, þær, þau birta | hann, hún, það birti | þeir, þær, þau birti | ||
past (þátíð) |
ég birti | við birtum | past (þátíð) |
ég birti | við birtum |
þú birtir | þið birtuð | þú birtir | þið birtuð | ||
hann, hún, það birti | þeir, þær, þau birtu | hann, hún, það birti | þeir, þær, þau birtu | ||
imperative (boðháttur) |
birt (þú) | birtið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
birtu | birtiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að birtast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
birst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
birtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég birtist | við birtumst | present (nútíð) |
ég birtist | við birtumst |
þú birtist | þið birtist | þú birtist | þið birtist | ||
hann, hún, það birtist | þeir, þær, þau birtast | hann, hún, það birtist | þeir, þær, þau birtist | ||
past (þátíð) |
ég birtist | við birtumst | past (þátíð) |
ég birtist | við birtumst |
þú birtist | þið birtust | þú birtist | þið birtust | ||
hann, hún, það birtist | þeir, þær, þau birtust | hann, hún, það birtist | þeir, þær, þau birtust | ||
imperative (boðháttur) |
birst (þú) | birtist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
birstu | birtisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
birtur | birt | birt | birtir | birtar | birt | |
accusative (þolfall) |
birtan | birta | birt | birta | birtar | birt | |
dative (þágufall) |
birtum | birtri | birtu | birtum | birtum | birtum | |
genitive (eignarfall) |
birts | birtrar | birts | birtra | birtra | birtra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
birti | birta | birta | birtu | birtu | birtu | |
accusative (þolfall) |
birta | birtu | birta | birtu | birtu | birtu | |
dative (þágufall) |
birta | birtu | birta | birtu | birtu | birtu | |
genitive (eignarfall) |
birta | birtu | birta | birtu | birtu | birtu |