From biskup (“bishop”) + peð (“pawn”).
biskupspeð n (genitive singular biskupspeðs, nominative plural biskupspeð)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | biskupspeð | biskupspeðið | biskupspeð | biskupspeðin |
accusative | biskupspeð | biskupspeðið | biskupspeð | biskupspeðin |
dative | biskupspeði | biskupspeðinu | biskupspeðum | biskupspeðunum |
genitive | biskupspeðs | biskupspeðsins | biskupspeða | biskupspeðanna |