From Old Norse blœða, from Proto-Germanic *blōþijaną.
blæða (weak verb, third-person singular past indicative blæddi, supine blætt)
infinitive (nafnháttur) |
að blæða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
blætt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blæðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég blæði | við blæðum | present (nútíð) |
ég blæði | við blæðum |
þú blæðir | þið blæðið | þú blæðir | þið blæðið | ||
hann, hún, það blæðir | þeir, þær, þau blæða | hann, hún, það blæði | þeir, þær, þau blæði | ||
past (þátíð) |
ég blæddi | við blæddum | past (þátíð) |
ég blæddi | við blæddum |
þú blæddir | þið blædduð | þú blæddir | þið blædduð | ||
hann, hún, það blæddi | þeir, þær, þau blæddu | hann, hún, það blæddi | þeir, þær, þau blæddu | ||
imperative (boðháttur) |
blæð (þú) | blæðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
blæddu | blæðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |