From Old Norse blekkja, from Proto-Germanic *blankijaną, whence also English blench (“to flinch”).
blekkja (weak verb, third-person singular past indicative blekkti, supine blekkt)
| infinitive (nafnháttur) |
að blekkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
blekkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blekkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég blekki | við blekkjum | present (nútíð) |
ég blekki | við blekkjum |
| þú blekkir | þið blekkið | þú blekkir | þið blekkið | ||
| hann, hún, það blekkir | þeir, þær, þau blekkja | hann, hún, það blekki | þeir, þær, þau blekki | ||
| past (þátíð) |
ég blekkti | við blekktum | past (þátíð) |
ég blekkti | við blekktum |
| þú blekktir | þið blekktuð | þú blekktir | þið blekktuð | ||
| hann, hún, það blekkti | þeir, þær, þau blekktu | hann, hún, það blekkti | þeir, þær, þau blekktu | ||
| imperative (boðháttur) |
blekk (þú) | blekkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| blekktu | blekkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að blekkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
blekkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blekkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég blekkist | við blekkjumst | present (nútíð) |
ég blekkist | við blekkjumst |
| þú blekkist | þið blekkist | þú blekkist | þið blekkist | ||
| hann, hún, það blekkist | þeir, þær, þau blekkjast | hann, hún, það blekkist | þeir, þær, þau blekkist | ||
| past (þátíð) |
ég blekktist | við blekktumst | past (þátíð) |
ég blekktist | við blekktumst |
| þú blekktist | þið blekktust | þú blekktist | þið blekktust | ||
| hann, hún, það blekktist | þeir, þær, þau blekktust | hann, hún, það blekktist | þeir, þær, þau blekktust | ||
| imperative (boðháttur) |
blekkst (þú) | blekkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| blekkstu | blekkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
blekktur | blekkt | blekkt | blekktir | blekktar | blekkt | |
| accusative (þolfall) |
blekktan | blekkta | blekkt | blekkta | blekktar | blekkt | |
| dative (þágufall) |
blekktum | blekktri | blekktu | blekktum | blekktum | blekktum | |
| genitive (eignarfall) |
blekkts | blekktrar | blekkts | blekktra | blekktra | blekktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
blekkti | blekkta | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu | |
| accusative (þolfall) |
blekkta | blekktu | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu | |
| dative (þágufall) |
blekkta | blekktu | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu | |
| genitive (eignarfall) |
blekkta | blekktu | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu | |