From borð (“table”) + hnífur (“knife”).
borðhnífur m (genitive singular borðhnífs, nominative plural borðhnífar)
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | borðhnífur | borðhnífurinn | borðhnífar | borðhnífarnir |
accusative | borðhníf | borðhnífinn | borðhnífa | borðhnífana |
dative | borðhnífi / borðhníf | borðhnífnum | borðhnífum | borðhnífunum |
genitive | borðhnífs | borðhnífsins | borðhnífa | borðhnífanna |