brúka

Hello, you have come here looking for the meaning of the word brúka. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word brúka, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say brúka in singular and plural. Everything you need to know about the word brúka you have here. The definition of the word brúka will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbrúka, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: bruka

Faroese

Etymology

From Middle Low German brūken, from Old Saxon brūkan, cognate with Latin fruor (“enjoy”). See also Middle Dutch bruken.

Pronunciation

Verb

brúka (third person singular past indicative brúkti, third person plural past indicative brúkt, supine brúkt)

  1. to use

Conjugation

Conjugation of brúka (group v-29)
infinitive brúka
supine brúkað
participle (a5 (a39))1 brúkandi brúktur
present past
first singular brúki brúkti
second singular brúkar brúkti
third singular brúkar brúkti
plural brúka brúktu
imperative
singular brúka!
plural brúkið!
1Only the past participle being declined.

Synonyms

Icelandic

Etymology

Attested since the 16th century. From Middle Low German brūken, from Old Saxon brūkan, from Proto-West Germanic *brūkan, from Proto-Germanic *brūkaną, cognate with Latin fruor (“enjoy”).

Pronunciation

Verb

brúka (weak verb, third-person singular past indicative brúkaði, supine brúkað)

  1. (dated) to use
    Synonym: nota

Conjugation

brúka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að brúka
supine
(sagnbót) 		brúkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		brúkandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég brúka við brúkum present
(nútíð) 		ég brúki við brúkum
þú brúkar þið brúkið þú brúkir þið brúkið
hann, hún, það brúkar þeir, þær, þau brúka hann, hún, það brúki þeir, þær, þau brúki
past
(þátíð) 		ég brúkaði við brúkuðum past
(þátíð) 		ég brúkaði við brúkuðum
þú brúkaðir þið brúkuðuð þú brúkaðir þið brúkuðuð
hann, hún, það brúkaði þeir, þær, þau brúkuðu hann, hún, það brúkaði þeir, þær, þau brúkuðu
imperative
(boðháttur) 		brúka (þú) brúkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
brúkaðu brúkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
brúkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að brúkast
supine
(sagnbót) 		brúkast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		brúkandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég brúkast við brúkumst present
(nútíð) 		ég brúkist við brúkumst
þú brúkast þið brúkist þú brúkist þið brúkist
hann, hún, það brúkast þeir, þær, þau brúkast hann, hún, það brúkist þeir, þær, þau brúkist
past
(þátíð) 		ég brúkaðist við brúkuðumst past
(þátíð) 		ég brúkaðist við brúkuðumst
þú brúkaðist þið brúkuðust þú brúkaðist þið brúkuðust
hann, hún, það brúkaðist þeir, þær, þau brúkuðust hann, hún, það brúkaðist þeir, þær, þau brúkuðust
imperative
(boðháttur) 		brúkast (þú) brúkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
brúkastu brúkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
brúkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		brúkaður brúkuð brúkað brúkaðir brúkaðar brúkuð
accusative
(þolfall) 		brúkaðan brúkaða brúkað brúkaða brúkaðar brúkuð
dative
(þágufall) 		brúkuðum brúkaðri brúkuðu brúkuðum brúkuðum brúkuðum
genitive
(eignarfall) 		brúkaðs brúkaðrar brúkaðs brúkaðra brúkaðra brúkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		brúkaði brúkaða brúkaða brúkuðu brúkuðu brúkuðu
accusative
(þolfall) 		brúkaða brúkuðu brúkaða brúkuðu brúkuðu brúkuðu
dative
(þágufall) 		brúkaða brúkuðu brúkaða brúkuðu brúkuðu brúkuðu
genitive
(eignarfall) 		brúkaða brúkuðu brúkaða brúkuðu brúkuðu brúkuðu

Derived terms

  • brúka kjaft (“to talk very disrespectfully to someone”)

References

Wikious
Boobota
Sagapedia