braut
From Old Norse braut; cognate with Faroese breyt.
braut f (genitive singular brautar, nominative plural brautir)
f-s2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | braut | brautin | brautir | brautirnar |
accusative | braut | brautina | brautir | brautirnar |
dative | braut | brautinni | brautum | brautunum |
genitive | brautar | brautarinnar | brauta | brautanna |
Inflected form of brjóta (“to break”).
braut
braut
braut
braut f (definite singular brauta, indefinite plural brauter, definite plural brautene)
braut
From Proto-Germanic *brautō, derived from the verb *breutaną (“to break”) (hence Old Norse brjóta). For the semantic development, compare French route (“road”) from Latin rupta (via) (“broken way”).
braut f (genitive brautar, plural brautir)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | braut | brautin | brautir | brautirnar |
accusative | braut | brautina | brautir | brautirnar |
dative | braut, brautu | brautinni, brautunni | brautum | brautunum |
genitive | brautar | brautarinnar | brauta | brautanna |
braut m
braut f