From Old Norse breyta, causative of brjóta (“to break”), from Proto-Germanic *breutaną, from Proto-Indo-European *bʰrewd-. Cognate with Old English ābrīetan (“to break”).[1][2]
breyta f (genitive singular breytu, nominative plural breytur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | breyta | breytan | breytur | breyturnar |
accusative | breytu | breytuna | breytur | breyturnar |
dative | breytu | breytunni | breytum | breytunum |
genitive | breytu | breytunnar | breyta, breytna | breytanna, breytnanna |
breyta (weak verb, third-person singular past indicative breytti, supine breytt)
infinitive (nafnháttur) |
að breyta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
breytt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
breytandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég breyti | við breytum | present (nútíð) |
ég breyti | við breytum |
þú breytir | þið breytið | þú breytir | þið breytið | ||
hann, hún, það breytir | þeir, þær, þau breyta | hann, hún, það breyti | þeir, þær, þau breyti | ||
past (þátíð) |
ég breytti | við breyttum | past (þátíð) |
ég breytti | við breyttum |
þú breyttir | þið breyttuð | þú breyttir | þið breyttuð | ||
hann, hún, það breytti | þeir, þær, þau breyttu | hann, hún, það breytti | þeir, þær, þau breyttu | ||
imperative (boðháttur) |
breyt (þú) | breytið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
breyttu | breytiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að breytast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
breyst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
breytandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég breytist | við breytumst | present (nútíð) |
ég breytist | við breytumst |
þú breytist | þið breytist | þú breytist | þið breytist | ||
hann, hún, það breytist | þeir, þær, þau breytast | hann, hún, það breytist | þeir, þær, þau breytist | ||
past (þátíð) |
ég breyttist | við breyttumst | past (þátíð) |
ég breyttist | við breyttumst |
þú breyttist | þið breyttust | þú breyttist | þið breyttust | ||
hann, hún, það breyttist | þeir, þær, þau breyttust | hann, hún, það breyttist | þeir, þær, þau breyttust | ||
imperative (boðháttur) |
breyst (þú) | breytist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
breystu | breytisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
breyttur | breytt | breytt | breyttir | breyttar | breytt | |
accusative (þolfall) |
breyttan | breytta | breytt | breytta | breyttar | breytt | |
dative (þágufall) |
breyttum | breyttri | breyttu | breyttum | breyttum | breyttum | |
genitive (eignarfall) |
breytts | breyttrar | breytts | breyttra | breyttra | breyttra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
breytti | breytta | breytta | breyttu | breyttu | breyttu | |
accusative (þolfall) |
breytta | breyttu | breytta | breyttu | breyttu | breyttu | |
dative (þágufall) |
breytta | breyttu | breytta | breyttu | breyttu | breyttu | |
genitive (eignarfall) |
breytta | breyttu | breytta | breyttu | breyttu | breyttu |