From bruiken (“to make use of”) + -baar (“-able”).
bruikbaar (comparative bruikbaarder, superlative bruikbaarst)
Declension of bruikbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | bruikbaar | |||
inflected | bruikbare | |||
comparative | bruikbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | bruikbaar | bruikbaarder | het bruikbaarst het bruikbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | bruikbare | bruikbaardere | bruikbaarste |
n. sing. | bruikbaar | bruikbaarder | bruikbaarste | |
plural | bruikbare | bruikbaardere | bruikbaarste | |
definite | bruikbare | bruikbaardere | bruikbaarste | |
partitive | bruikbaars | bruikbaarders | — |