bryðja (weak verb, third-person singular past indicative bruddi, supine brutt)
infinitive (nafnháttur) |
að bryðja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
brutt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bryðjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég bryð | við bryðjum | present (nútíð) |
ég bryðji | við bryðjum |
þú bryður | þið bryðjið | þú bryðjir | þið bryðjið | ||
hann, hún, það bryður | þeir, þær, þau bryðja | hann, hún, það bryðji | þeir, þær, þau bryðji | ||
past (þátíð) |
ég bruddi | við bruddum | past (þátíð) |
ég bryddi | við bryddum |
þú bruddir | þið brudduð | þú bryddir | þið brydduð | ||
hann, hún, það bruddi | þeir, þær, þau bruddu | hann, hún, það bryddi | þeir, þær, þau bryddu | ||
imperative (boðháttur) |
bryð (þú) | bryðjið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
bryddu | bryðjiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að bryðjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
bruðst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bryðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég bryðst | við bryðjumst | present (nútíð) |
ég bryðjist | við bryðjumst |
þú bryðst | þið bryðjist | þú bryðjist | þið bryðjist | ||
hann, hún, það bryðst | þeir, þær, þau bryðjast | hann, hún, það bryðjist | þeir, þær, þau bryðjist | ||
past (þátíð) |
ég bruddist | við bruddumst | past (þátíð) |
ég bryddist | við bryddumst |
þú bruddist | þið bruddust | þú bryddist | þið bryddust | ||
hann, hún, það bruddist | þeir, þær, þau bruddust | hann, hún, það bryddist | þeir, þær, þau bryddust | ||
imperative (boðháttur) |
bryðst (þú) | bryðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
bryðstu | bryðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
bruddur | brudd | brutt | bruddir | bruddar | brudd | |
accusative (þolfall) |
bruddan | brudda | brutt | brudda | bruddar | brudd | |
dative (þágufall) |
bruddum | bruddri | bruddu | bruddum | bruddum | bruddum | |
genitive (eignarfall) |
brudds | bruddrar | brudds | bryddra | bryddra | bryddra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
bruddi | brudda | brudda | bruddu | bruddu | bruddu | |
accusative (þolfall) |
brudda | bruddu | brudda | bruddu | bruddu | bruddu | |
dative (þágufall) |
brudda | bruddu | brudda | bruddu | bruddu | bruddu | |
genitive (eignarfall) |
brudda | bruddu | brudda | bruddu | bruddu | bruddu |