Hello, you have come here looking for the meaning of the word
buail. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
buail, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
buail in singular and plural. Everything you need to know about the word
buail you have here. The definition of the word
buail will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
buail, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Etymology
From Old Irish búailid (“beats, strikes, assaults; knocks (on); strikes, coins (money); stamps, impresses (a seal)”, verb). See buille (“blow, stroke”).
Pronunciation
Verb
buail (present analytic buaileann, future analytic buailfidh, verbal noun bualadh, past participle buailte)
- (transitive, intransitive) strike, hit, beat
An té a bhuailtear sa cheann bíonn eagla air. (proverb)- A burnt child dreads the fire.
- defeat, beat
- strike out, make one's way, proceed
1939, Peig Sayers, “Inghean an Cheannaidhe”, in Marie-Louise Sjoestedt, Description d’un parler irlandais de Kerry (Bibliothèque de l'École des Hautes Études; 270) (overall work in French), Paris: Librairie Honoré Champion, page 196:Do bhuail sé an cé isteach agus bhí Máire Bhán agus a leanbhín álainn roimis agus sceitimíní uirthi ag fáiltiughadh roimis.- He made his way onto the quay, and Máire Bhán and her beautiful little child were waiting for him, and welcomed him excitedly.
- to clap (one's hands)
- to mint (coins)
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
buailim
|
buaileann tú; buailir†
|
buaileann sé, sí
|
buailimid
|
buaileann sibh
|
buaileann siad; buailid†
|
a bhuaileann; a bhuaileas / a mbuaileann*; a mbuaileas*
|
buailtear
|
past
|
bhuail mé; bhuaileas
|
bhuail tú; bhuailis
|
bhuail sé, sí
|
bhuaileamar; bhuail muid
|
bhuail sibh; bhuaileabhair
|
bhuail siad; bhuaileadar
|
a bhuail / ar bhuail*
|
buaileadh
|
past habitual
|
bhuailinn / mbuailinn‡‡
|
bhuailteá / mbuailteᇇ
|
bhuaileadh sé, sí / mbuaileadh sé, s퇇
|
bhuailimis; bhuaileadh muid / mbuailimis‡‡; mbuaileadh muid‡‡
|
bhuaileadh sibh / mbuaileadh sibh‡‡
|
bhuailidís; bhuaileadh siad / mbuailidís‡‡; mbuaileadh siad‡‡
|
a bhuaileadh / a mbuaileadh*
|
bhuailtí / mbuailt퇇
|
future
|
buailfidh mé; buailfead
|
buailfidh tú; buailfir†
|
buailfidh sé, sí
|
buailfimid; buailfidh muid
|
buailfidh sibh
|
buailfidh siad; buailfid†
|
a bhuailfidh; a bhuailfeas / a mbuailfidh*; a mbuailfeas*
|
buailfear
|
conditional
|
bhuailfinn / mbuailfinn‡‡
|
bhuailfeá / mbuailfeᇇ
|
bhuailfeadh sé, sí / mbuailfeadh sé, s퇇
|
bhuailfimis; bhuailfeadh muid / mbuailfimis‡‡; mbuailfeadh muid‡‡
|
bhuailfeadh sibh / mbuailfeadh sibh‡‡
|
bhuailfidís; bhuailfeadh siad / mbuailfidís‡‡; mbuailfeadh siad‡‡
|
a bhuailfeadh / a mbuailfeadh*
|
bhuailfí / mbuailf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go mbuaile mé; go mbuailead†
|
go mbuaile tú; go mbuailir†
|
go mbuaile sé, sí
|
go mbuailimid; go mbuaile muid
|
go mbuaile sibh
|
go mbuaile siad; go mbuailid†
|
—
|
go mbuailtear
|
past
|
dá mbuailinn
|
dá mbuailteá
|
dá mbuaileadh sé, sí
|
dá mbuailimis; dá mbuaileadh muid
|
dá mbuaileadh sibh
|
dá mbuailidís; dá mbuaileadh siad
|
—
|
dá mbuailtí
|
imperative
|
buailim
|
buail
|
buaileadh sé, sí
|
buailimis
|
buailigí; buailidh†
|
buailidís
|
—
|
buailtear
|
verbal noun
|
bualadh
|
past participle
|
buailte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
Mutation
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
buail
|
bhuail
|
mbuail
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
References
Further reading
- “buail”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Dinneen, Patrick S. (1904) “buailim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 95
- Ó Dónaill, Niall (1977) “buail”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Scottish Gaelic
Etymology
From Old Irish búalaid. See buille (“blow, stroke”).
Pronunciation
Verb
buail (past bhuail, future buailidh, verbal noun bualadh, past participle buailte)
- strike, hit, bang, beat, smite, knock, pelt, rap, thrust, thump
- thrash, thresh (corn)
- coin
Derived terms
Mutation
Scottish Gaelic mutation
|
Radical
|
Lenition
|
buail |
bhuail
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Welsh
Pronunciation
Noun
buail m pl
- plural of bual
Mutation