Coined in 1868 by Eduard Douwes Dekker (Multatuli) as buiten (“outside”) + is (“is”, 3rd person singular of zijn, “to be”) + -ig (“-y”).
buitenissig (comparative buitenissiger, superlative buitenissigst)
Declension of buitenissig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | buitenissig | |||
inflected | buitenissige | |||
comparative | buitenissiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | buitenissig | buitenissiger | het buitenissigst het buitenissigste | |
indefinite | m./f. sing. | buitenissige | buitenissigere | buitenissigste |
n. sing. | buitenissig | buitenissiger | buitenissigste | |
plural | buitenissige | buitenissigere | buitenissigste | |
definite | buitenissige | buitenissigere | buitenissigste | |
partitive | buitenissigs | buitenissigers | — |