burun

Hello, you have come here looking for the meaning of the word burun. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word burun, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say burun in singular and plural. Everything you need to know about the word burun you have here. The definition of the word burun will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofburun, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic бурун
Abjad بورون

Etymology

From Proto-Turkic *burun. Compare Old Turkic (burın, burun).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bu‧run

Noun

burun (definite accusative burnu, plural burunlar)

  1. (anatomy) nose
    Lazım olmayan yerə burnunu soxma!
    Don't stick your nose where it doesn't belong!
  2. (geography) cape

Usage notes

This noun is one of several Azerbaijani nouns which lose their last vowel in the accusative, genitive and dative singular, and in the singular possessive forms (see more Azerbaijani nouns which lose their last vowel).

Declension

    Declension of burun
singular plural
nominative burun
 burunlar
definite accusative burnu
 burunları
dative burna
 burunlara
locative burunda
 burunlarda
ablative burundan
 burunlardan
definite genitive burnun
 burunların
    Possessive forms of burun
nominative
singular plural
mənim (“my”) burnum burunlarım
sənin (“your”) burnun burunların
onun (“his/her/its”) burnu burunları
bizim (“our”) burnumuz burunlarımız
sizin (“your”) burnunuz burunlarınız
onların (“their”) burnu or burunları burunları
accusative
singular plural
mənim (“my”) burnumu burunlarımı
sənin (“your”) burnunu burunlarını
onun (“his/her/its”) burnunu burunlarını
bizim (“our”) burnumuzu burunlarımızı
sizin (“your”) burnunuzu burunlarınızı
onların (“their”) burnunu or burunlarını burunlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) burnuma burunlarıma
sənin (“your”) burnuna burunlarına
onun (“his/her/its”) burnuna burunlarına
bizim (“our”) burnumuza burunlarımıza
sizin (“your”) burnunuza burunlarınıza
onların (“their”) burnuna or burunlarına burunlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) burnumda burunlarımda
sənin (“your”) burnunda burunlarında
onun (“his/her/its”) burnunda burunlarında
bizim (“our”) burnumuzda burunlarımızda
sizin (“your”) burnunuzda burunlarınızda
onların (“their”) burnunda or burunlarında burunlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) burnumdan burunlarımdan
sənin (“your”) burnundan burunlarından
onun (“his/her/its”) burnundan burunlarından
bizim (“our”) burnumuzdan burunlarımızdan
sizin (“your”) burnunuzdan burunlarınızdan
onların (“their”) burnundan or burunlarından burunlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) burnumun burunlarımın
sənin (“your”) burnunun burunlarının
onun (“his/her/its”) burnunun burunlarının
bizim (“our”) burnumuzun burunlarımızın
sizin (“your”) burnunuzun burunlarınızın
onların (“their”) burnunun or burunlarının burunlarının

Derived terms

References


Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish بورون (burun), ultimately from Proto-Turkic *burun. Compare Old Turkic (burın, burun), Southern Altai бурун (burun, “before”), мурун (murun, “nose”).

Related to Turkish burcu (“aroma, scent, fragrance”) and Turkish buram buram (“in whirls, billowing (of smell, smoke)”).

Pronunciation

Noun

burun (definite accusative burnu, plural burunlar)

  1. (anatomy) nose
  2. (geography) cape
  3. toe (front of a shoe)

Declension

Inflection
Nominative burun
Definite accusative burnu
Singular Plural
Nominative burun burunlar
Definite accusative burnu burunları
Dative burna burunlara
Locative burunda burunlarda
Ablative burundan burunlardan
Genitive burnun burunların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular burnum burunlarım
2nd singular burnun burunların
3rd singular burnu burunları
1st plural burnumuz burunlarımız
2nd plural burnunuz burunlarınız
3rd plural burunları burunları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular burnumu burunlarımı
2nd singular burnunu burunlarını
3rd singular burnunu burunlarını
1st plural burnumuzu burunlarımızı
2nd plural burnunuzu burunlarınızı
3rd plural burunlarını burunlarını
Dative
Singular Plural
1st singular burnuma burunlarıma
2nd singular burnuna burunlarına
3rd singular burnuna burunlarına
1st plural burnumuza burunlarımıza
2nd plural burnunuza burunlarınıza
3rd plural burunlarına burunlarına
Locative
Singular Plural
1st singular burnumda burunlarımda
2nd singular burnunda burunlarında
3rd singular burnunda burunlarında
1st plural burnumuzda burunlarımızda
2nd plural burnunuzda burunlarınızda
3rd plural burunlarında burunlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular burnumdan burunlarımdan
2nd singular burnundan burunlarından
3rd singular burnundan burunlarından
1st plural burnumuzdan burunlarımızdan
2nd plural burnunuzdan burunlarınızdan
3rd plural burunlarından burunlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular burnumun burunlarımın
2nd singular burnunun burunlarının
3rd singular burnunun burunlarının
1st plural burnumuzun burunlarımızın
2nd plural burnunuzun burunlarınızın
3rd plural burunlarının burunlarının

Derived terms

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *burun.

Noun

burun (definite accusative burny, plural burunlar)

  1. (anatomy) nose

Declension

Declension of burun
singular plural
nominative burun burunlar
accusative burny burunlary
genitive burnuň burunlaryň
dative burna burunlara
locative burunda burunlarda
ablative burundan burunlardan

Further reading

  • “burun” in Enedilim.com
  • “burun” in Webonary.org

Uyghur

Noun

burun

  1. Latin spelling of بۇرۇن (burun)

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic бурун‍
Latin burun‍
Perso-Arabic
(Afghanistan)

Etymology

From Proto-Turkic *burun.

Noun

burun (plural burunlar)

  1. (anatomy) nose

Declension

Declension of burun
singular plural
nominative burun burunlar
genitive burunning burunlarning
dative burunga burunlarga
definite accusative burunni burunlarni
locative burunda burunlarda
ablative burundan burunlardan
similative burundek burunlardek
Possessive forms of burun
my singular plural
nominative burunim burunlarim
genitive burunimning burunlarimning
dative burunimga burunlarimga
definite accusative burunimni burunlarimni
locative burunimda burunlarimda
ablative burunimdan burunlarimdan
similative burunimdek burunlarimdek
your singular plural
nominative buruning burunlaring
genitive buruningning burunlaringning
dative buruningga burunlaringga
definite accusative buruningni burunlaringni
locative buruningda burunlaringda
ablative buruningdan burunlaringdan
similative buruningdek burunlaringdek
her/his/its singular plural
nominative buruni burunlari
genitive burunining burunlarining
dative buruniga burunlariga
definite accusative burunini burunlarini
locative burunida burunlarida
ablative burunidan burunlaridan
similative burunidek burunlaridek
our singular plural
nominative burunimiz burunlarimiz
genitive burunimizning burunlarimizning
dative burunimizga burunlarimizga
definite accusative burunimizni burunlarimizni
locative burunimizda burunlarimizda
ablative burunimizdan burunlarimizdan
similative burunimizdek burunlarimizdek
your singular plural
nominative buruningiz burunlaringiz
genitive buruningizning burunlaringizning
dative buruningizga burunlaringizga
definite accusative buruningizni burunlaringizni
locative buruningizda burunlaringizda
ablative buruningizdan burunlaringizdan
similative buruningizdek burunlaringizdek
their singular plural
nominative buruni burunlari
genitive burunining burunlarining
dative buruniga burunlariga
definite accusative burunini burunlarini
locative burunida burunlarida
ablative burunidan burunlaridan similative burunidek burunlaridek
Wikious
Boobota
Sagapedia