From Old Norse bíta, from Proto-Germanic *bītaną, from Proto-Indo-European *bʰeyd- (“to split”).
bíta (third person singular past indicative beit, third person plural past indicative bitu, supine bitið)
Conjugation of bíta (group v-35) | ||
---|---|---|
infinitive | bíta | |
supine | bitið | |
participle (a26)1 | bítandi | bitin |
present | past | |
first singular | bíti | beit |
second singular | bítur | beitst |
third singular | bítur | beit |
plural | bíta | bitu |
imperative | ||
singular | bít! | |
plural | bítið! | |
1Only the past participle being declined. |
From Old Norse bíta, from Proto-Germanic *bītaną, from Proto-Indo-European *bʰeyd- (“to split”).
bíta (strong verb, third-person singular past indicative beit, third-person plural past indicative bitu, supine bitið)
infinitive (nafnháttur) |
að bíta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
bitið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bítandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég bít | við bítum | present (nútíð) |
ég bíti | við bítum |
þú bítur | þið bítið | þú bítir | þið bítið | ||
hann, hún, það bítur | þeir, þær, þau bíta | hann, hún, það bíti | þeir, þær, þau bíti | ||
past (þátíð) |
ég beit | við bitum | past (þátíð) |
ég biti | við bitum |
þú beist | þið bituð | þú bitir | þið bituð | ||
hann, hún, það beit | þeir, þær, þau bitu | hann, hún, það biti | þeir, þær, þau bitu | ||
imperative (boðháttur) |
bít (þú) | bítið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
bíttu | bítiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að bítast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
bitist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bítandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég bíst | við bítumst | present (nútíð) |
ég bítist | við bítumst |
þú bíst | þið bítist | þú bítist | þið bítist | ||
hann, hún, það bíst | þeir, þær, þau bítast | hann, hún, það bítist | þeir, þær, þau bítist | ||
past (þátíð) |
ég beist | við bitumst | past (þátíð) |
ég bitist | við bitumst |
þú beist | þið bitust | þú bitist | þið bitust | ||
hann, hún, það beist | þeir, þær, þau bitust | hann, hún, það bitist | þeir, þær, þau bitust | ||
imperative (boðháttur) |
bíst (þú) | bítist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
bístu | bítisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
bitinn | bitin | bitið | bitnir | bitnar | bitin | |
accusative (þolfall) |
bitinn | bitna | bitið | bitna | bitnar | bitin | |
dative (þágufall) |
bitnum | bitinni | bitnu | bitnum | bitnum | bitnum | |
genitive (eignarfall) |
bitins | bitinnar | bitins | bitinna | bitinna | bitinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
bitni | bitna | bitna | bitnu | bitnu | bitnu | |
accusative (þolfall) |
bitna | bitnu | bitna | bitnu | bitnu | bitnu | |
dative (þágufall) |
bitna | bitnu | bitna | bitnu | bitnu | bitnu | |
genitive (eignarfall) |
bitna | bitnu | bitna | bitnu | bitnu | bitnu |
From Proto-Germanic *bītaną, from Proto-Indo-European *bʰeyd- (“to split”).
Compare Old English bītan (English bite), Old Frisian bīta (West Frisian bite), Old Saxon bītan (Low German bieten), Old High German bīzan (German beißen), Gothic 𐌱𐌴𐌹𐍄𐌰𐌽 (beitan).
bíta
infinitive | bíta | |
---|---|---|
present participle | bítandi | |
past participle | bitinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | bít | beit |
2nd-person singular | bítr | beizt |
3rd-person singular | bítr | beit |
1st-person plural | bítum | bitum |
2nd-person plural | bítið | bituð |
3rd-person plural | bíta | bitu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | bíta | bita |
2nd-person singular | bítir | bitir |
3rd-person singular | bíti | biti |
1st-person plural | bítim | bitim |
2nd-person plural | bítið | bitið |
3rd-person plural | bíti | biti |
imperative | present | |
2nd-person singular | bít | |
1st-person plural | bítum | |
2nd-person plural | bítið |
infinitive | bítask | |
---|---|---|
present participle | bítandisk | |
past participle | bitizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | bítumk | bitumk |
2nd-person singular | bízk | beizk |
3rd-person singular | bízk | beizk |
1st-person plural | bítumsk | bitumsk |
2nd-person plural | bítizk | bituzk |
3rd-person plural | bítask | bitusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | bítumk | bitumk |
2nd-person singular | bítisk | bitisk |
3rd-person singular | bítisk | bitisk |
1st-person plural | bítimsk | bitimsk |
2nd-person plural | bítizk | bitizk |
3rd-person plural | bítisk | bitisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | bízk | |
1st-person plural | bítumsk | |
2nd-person plural | bítizk |