. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
in singular and plural. Everything you need to know about the word
you have here. The definition of the word
will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Translingual
Symbol
cac
( international standards ) ISO 639-3 language code for Chuj .
See also
Albanian
Etymology
Version of eci ( “ to walk, step, go ” ) . Used by adults when speaking to toddlers while teaching them how to walk.
Pronunciation
Verb
cac (aorist caca , participle cacur )
( transitive , intransitive , colloquial ) to walk slowly
( transitive , intransitive , colloquial ) to learn (how) to walk
Synonym: përkëmb
Conjugation
Standard Albanian conjugation of cac (active voice)
participle
cacur
gerund
duke cacur
infinitive
për të cacur
singular
plural
1st pers.
2nd pers.
3rd pers.
1st pers.
2nd pers.
3rd pers.
indicative
present
cac
cac
cac
cacim
cacni
cacin
imperfect
cacja
cacje
cacte
cacnim
cacnit
cacnin
aorist
caca
cace
caci
cacëm
cacët
cacën
perfect
kam cacur
ke cacur
ka cacur
kemi cacur
keni cacur
kanë cacur
past perfect
kisha cacur
kishe cacur
kishte cacur
kishim cacur
kishit cacur
kishin cacur
aorist II
pata cacur
pate cacur
pati cacur
patëm cacur
patët cacur
patën cacur
future1
do të cac
do të cacësh
do të cacë
do të cacim
do të cacni
do të cacin
future perfect2
do të kem cacur
do të kesh cacur
do të ketë cacur
do të kemi cacur
do të keni cacur
do të kenë cacur
subjunctive
present
të cac
të cacësh
të cacë
të cacim
të cacni
të cacin
imperfect
të cacja
të cacje
të cacte
të cacnim
të cacnit
të cacnin
perfect
të kem cacur
të kesh cacur
të ketë cacur
të kemi cacur
të keni cacur
të kenë cacur
past perfect
të kisha cacur
të kishe cacur
të kishte cacur
të kishim cacur
të kishit cacur
të kishin cacur
conditional1, 2
imperfect
do të cacja
do të cacje
do të cacte
do të cacnim
do të cacnit
do të cacnin
past perfect
do të kisha cacur
do të kishe cacur
do të kishte cacur
do të kishim cacur
do të kishit cacur
do të kishin cacur
optative
present
cacsha
cacsh
cactë
cacshim
cacshi
cacshin
perfect
paça cacur
paç cacur
pastë cacur
paçim cacur
paçit cacur
paçin cacur
admirative
present
cackam
cacke
cacka
cackemi
cackeni
cackan
imperfect
cackësha
cackëshe
cackësh
cackëshim
cackëshit
cackëshin
perfect
paskam cacur
paske cacur
paska cacur
paskemi cacur
paskeni cacur
paskan cacur
past perfect
paskësha cacur
paskëshe cacur
paskësh cacur
paskëshim cacur
paskëshit cacur
paskëshin cacur
imperative
present
—
cac
—
—
cacni
—
1 ) indicative future identical with conditional present 2 ) indicative future perfect identical with conditional perfect
Derived terms
Further reading
“cac ”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe (in Albanian), 2006
FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe , 1980
Aromanian
Etymology
From Latin cacō . Compare Romanian căca , cac .
Verb
cac first-singular present indicative (past participle cãcatã or cãcate )
( vulgar , reflexive ) to shit
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From Middle Irish and Old Irish cacc ( “ dung, excrement ” ) , from Proto-Celtic *kakkā .
Noun
cac m (genitive singular caca , nominative plural cacanna )
faeces , excrement
( vulgar , offensive ) shit
( mining ) raw ore
verbal noun of cac
Declension
Derived terms
Interjection
cac!
( vulgar ) shit !, crap !
Etymology 2
From Middle Irish caccaid ( “ to excrete ” , verb ) , from cacc ( “ dung, excrement ” ) .
Verb
cac (present analytic cacann , future analytic cacfaidh , verbal noun cac , past participle cactha )
to excrete , defecate
( vulgar ) to shit
Conjugation
verbal noun
cac
past participle
cactha
tense
singular
plural
relative
autonomous
first
second
third
first
second
third
indicative
present
cacaim
cacann tú; cacair †
cacann sé, sí
cacaimid
cacann sibh
cacann siad; cacaid †
a chacann ; a chacas / a gcacann *
cactar
past
chac mé; chacas
chac tú; chacais
chac sé, sí
chacamar ; chac muid
chac sibh; chacabhair
chac siad; chacadar
a chac / ar chac *
cacadh
past habitual
chacainn / gcacainn ‡‡
chactá / gcactá ‡‡
chacadh sé, sí / gcacadh sé, s퇇
chacaimis ; chacadh muid / gcacaimis ‡‡; gcacadh muid‡‡
chacadh sibh / gcacadh sibh‡‡
chacaidís ; chacadh siad / gcacaidís ‡‡; gcacadh siad‡‡
a chacadh / a gcacadh *
chactaí / gcactaí ‡‡
future
cacfaidh mé; cacfad
cacfaidh tú; cacfair †
cacfaidh sé, sí
cacfaimid ; cacfaidh muid
cacfaidh sibh
cacfaidh siad; cacfaid †
a chacfaidh ; a chacfas / a gcacfaidh *
cacfar
conditional
chacfainn / gcacfainn ‡‡
chacfá / gcacfá ‡‡
chacfadh sé, sí / gcacfadh sé, s퇇
chacfaimis ; chacfadh muid / gcacfaimis ‡‡; gcacfadh muid‡‡
chacfadh sibh / gcacfadh sibh‡‡
chacfaidís ; chacfadh siad / gcacfaidís ‡‡; gcacfadh siad‡‡
a chacfadh / a gcacfadh *
chacfaí / gcacfaí ‡‡
subjunctive
present
go gcaca mé; go gcacad †
go gcaca tú; go gcacair †
go gcaca sé, sí
go gcacaimid ; go gcaca muid
go gcaca sibh
go gcaca siad; go gcacaid †
—
go gcactar
past
dá gcacainn
dá gcactá
dá gcacadh sé, sí
dá gcacaimis ; dá gcacadh muid
dá gcacadh sibh
dá gcacaidís ; dá gcacadh siad
—
dá gcactaí
imperative
–
cacaim
cac
cacadh sé, sí
cacaimis
cacaigí ; cacaidh †
cacaidís
—
cactar
* indirect relative † archaic or dialect form ‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish. All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
^ Ó Sé, Diarmuid (2000 ) Gaeilge Chorca Dhuibhne (in Irish), Institiúid Teangeolaíochta Éireann , →ISBN , section 232, page 110
^ Finck, F. N. (1899 ) Die araner mundart (in German), Zweiter Band: Wörterbuch , Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 146
^ Quiggin, E. C. (1906 ) A Dialect of Donegal , Cambridge University Press, § 411 , page 135
^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019 ), “cacc ”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019 ), “caccaid ”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
Further reading
K'iche'
Etymology
Likely cognate to Yucatec Maya k’áak’
Noun
cac
( Classical K'iche' ) fire
Old English
Etymology
Of uncertain origin. Perhaps derived from *cacian ( “ to defecate ” ) , from Latin cacō ( “ I shit ” ) .
Pronunciation
Noun
cac m (nominative plural cacas )
dung , excrement
Declension
Strong a -stem:
Derived terms
References
Further reading
Old Irish
Noun
cac (gender unknown )
alternative spelling of cacc
Mutation
Mutation of cac
radical
lenition
nasalization
cac
chac
cac pronounced with /ɡ(ʲ)-/
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish. All possible mutated forms are displayed for convenience.
Romanian
Verb
cac
first-person singular present indicative / subjunctive of căca
Scottish Gaelic
Pronunciation
Etymology 1
From Middle Irish and Old Irish cacc ( “ dung, excrement ” ) , from Proto-Celtic *kakkā .
Noun
cac m (genitive singular caca , no plural )
excrement
( vulgar ) shit
Derived terms
Etymology 2
From Middle Irish caccaid ( “ excretes ” , verb ) , from cacc ( “ dung, excrement ” ) . See Etymology 1 above.
Verb
cac (past chac , future cacaidh , verbal noun cac or cacadh , past participle cacte )
( slang ) to excrete , defecate
( slang , vulgar ) to shit
Mutation
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Scottish Gaelic. All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
Edward Dwelly (1911 ) “cac”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan , 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019 ), “cacc ”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019 ), “caccaid ”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language