calić

Inherited from Old Polish celić. By surface analysis, cały +‎ -ić. Cognate with English heal.

• IPA^(key): /ˈt͡sa.lit͡ɕ/
• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: ca‧lić

calić impf

1. (transitive, obsolete) to save; to protect; to keep whole
   • 1791, John Milton, translated by Jacek Idzi Przybylski, Miltona Ray utracony, ksiąg dwanaście z angielskiego, przekładania Jacka Przybylskiego.‎, page 40:

     Ten, którego Gniew na to zapewnie nas cali,
     Zebyśmy nieſkończone kary odbierali,
     dla czegoż uſtajemy?

     [Ten, którego Gniew na to zapewnie nas cali,
     Zebyśmy nieskończone kary odbierali,
     dla czegoż ustajemy?]

     He whose Anger assuredly saves us,
     To receive endless punishments,
     for what do we hold back?

   • 2003 July 23, Stanisław ŚMIERCIAK, “Serce na wylot”, in Gazeta Krakowska‎, "Polskapresse". Oddział "Prasa Krakowska":

     Opłakuje śmierć córki i modli się, by Bóg calił życie Żanecie.

     She mourns the death of her daughter and prays that God save Żaneta's life.

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “calić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “calić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “calić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 252