Latin cantus (literally “song, chant”)
cantus
Perfect passive participle of canō.
cantus (feminine canta, neuter cantum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cantus | canta | cantum | cantī | cantae | canta | |
Genitive | cantī | cantae | cantī | cantōrum | cantārum | cantōrum | |
Dative | cantō | cantō | cantīs | ||||
Accusative | cantum | cantam | cantum | cantōs | cantās | canta | |
Ablative | cantō | cantā | cantō | cantīs | |||
Vocative | cante | canta | cantum | cantī | cantae | canta |
cantus m (genitive cantūs); fourth declension
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cantus | cantūs |
Genitive | cantūs | cantuum |
Dative | cantuī | cantibus |
Accusative | cantum | cantūs |
Ablative | cantū | cantibus |
Vocative | cantus | cantūs |
cantus m (genitive cantī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cantus | cantī |
Genitive | cantī | cantōrum |
Dative | cantō | cantīs |
Accusative | cantum | cantōs |
Ablative | cantō | cantīs |
Vocative | cante | cantī |
cantus m pl