ceartaigh

Irish

Etymology

From ceart (“correct, right”) +‎ -igh. Compare Manx kiartee.

Verb

ceartaigh (present analytic ceartaíonn, future analytic ceartóidh, verbal noun ceartú, past participle ceartaithe) (transitive, intransitive)

correct; rectify, amend; chastise, reprove; adjust
Synonyms: (correct) beachtaigh, (reprove) spreag
compose, arrange
Synonym: cóirigh
expound
mend

Conjugation

conjugation of ceartaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	ceartaím	ceartaíonn tú; ceartaír^†	ceartaíonn sé, sí	ceartaímid; ceartaíonn muid	ceartaíonn sibh	ceartaíonn siad; ceartaíd^†	a cheartaíonn; a cheartaíos / a gceartaíonn*	ceartaítear
	past	cheartaigh mé; cheartaíos	cheartaigh tú; cheartaís	cheartaigh sé, sí	cheartaíomar; cheartaigh muid	cheartaigh sibh; cheartaíobhair	cheartaigh siad; cheartaíodar	a cheartaigh / ar cheartaigh*	ceartaíodh
	past habitual	cheartaínn / gceartaínn‡‡	cheartaíteá / gceartaíteá‡‡	cheartaíodh sé, sí / gceartaíodh sé, sí‡‡	cheartaímis; cheartaíodh muid / gceartaímis‡‡; gceartaíodh muid‡‡	cheartaíodh sibh / gceartaíodh sibh‡‡	cheartaídís; cheartaíodh siad / gceartaídís‡‡; gceartaíodh siad‡‡	a cheartaíodh / a gceartaíodh*	cheartaítí / gceartaítí‡‡
future		ceartóidh mé; ceartód; ceartóchaidh mé^†	ceartóidh tú; ceartóir^†; ceartóchaidh tú^†	ceartóidh sé, sí; ceartóchaidh sé, sí^†	ceartóimid; ceartóidh muid; ceartóchaimid^†; ceartóchaidh muid^†	ceartóidh sibh; ceartóchaidh sibh^†	ceartóidh siad; ceartóid^†; ceartóchaidh siad^†	a cheartóidh; a cheartós; a cheartóchaidh^†; a cheartóchas^† / a gceartóidh; a gceartóchaidh^†	ceartófar; ceartóchar^†
conditional		cheartóinn; cheartóchainn^† / gceartóinn‡‡; gceartóchainn^†‡‡	cheartófá; cheartóchthá^† / gceartófá‡‡; gceartóchthá^†‡‡	cheartódh sé, sí; cheartóchadh sé, sí^† / gceartódh sé, sí‡‡; gceartóchadh sé, sí^†‡‡	cheartóimis; cheartódh muid; cheartóchaimis^†; cheartóchadh muid^† / gceartóimis‡‡; gceartódh muid‡‡; gceartóchaimis^†‡‡; gceartóchadh muid^†‡‡	cheartódh sibh; cheartóchadh sibh^† / gceartódh sibh‡‡; gceartóchadh sibh^†‡‡	cheartóidís; cheartódh siad; cheartóchadh siad^† / gceartóidís‡‡; gceartódh siad‡‡; gceartóchadh siad^†‡‡	a cheartódh; a cheartóchadh^† / a gceartódh; a gceartóchadh^†	cheartófaí; cheartóchthaí^† / gceartófaí‡‡; gceartóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go gceartaí mé; go gceartaíod^†	go gceartaí tú; go gceartaír^†	go gceartaí sé, sí	go gceartaímid; go gceartaí muid	go gceartaí sibh	go gceartaí siad; go gceartaíd^†	—	go gceartaítear
subjunctive	past	dá gceartaínn	dá gceartaíteá	dá gceartaíodh sé, sí	dá gceartaímis; dá gceartaíodh muid	dá gceartaíodh sibh	dá gceartaídís; dá gceartaíodh siad	—	dá gceartaítí
imperative		ceartaím	ceartaigh	ceartaíodh sé, sí	ceartaímis	ceartaígí; ceartaídh^†	ceartaídís	—	ceartaítear
verbal noun		ceartú
past participle		ceartaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

fabhtcheartaigh (“troubleshoot”)

Mutation

Mutated forms of *ceartaigh*
radical	lenition	eclipsis
ceartaigh	cheartaigh	gceartaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

ceartaigh

Irish

Etymology

Verb

Conjugation

Derived terms

Mutation

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia