charkać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word charkać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word charkać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say charkać in singular and plural. Everything you need to know about the word charkać you have here. The definition of the word charkać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofcharkać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xъrkati.

Pronunciation

Verb

charkać impf (perfective charknąć)

  1. (intransitive, colloquial) to grunt, to hawk, to cough up
    Synonym: charczeć

Conjugation

Conjugation of charkać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive charkać
present tense 1st charkam charkamy
2nd charkasz charkacie
3rd charka charkają
impersonal charka się
past tense 1st charkałem,
-(e)m charkał
charkałam,
-(e)m charkała
charkałom,
-(e)m charkało
charkaliśmy,
-(e)śmy charkali
charkałyśmy,
-(e)śmy charkały
2nd charkałeś,
-(e)ś charkał
charkałaś,
-(e)ś charkała
charkałoś,
-(e)ś charkało
charkaliście,
-(e)ście charkali
charkałyście,
-(e)ście charkały
3rd charkał charkała charkało charkali charkały
impersonal charkano
future tense 1st będę charkał,
będę charkać
będę charkała,
będę charkać
będę charkało,
będę charkać
będziemy charkali,
będziemy charkać
będziemy charkały,
będziemy charkać
2nd będziesz charkał,
będziesz charkać
będziesz charkała,
będziesz charkać
będziesz charkało,
będziesz charkać
będziecie charkali,
będziecie charkać
będziecie charkały,
będziecie charkać
3rd będzie charkał,
będzie charkać
będzie charkała,
będzie charkać
będzie charkało,
będzie charkać
będą charkali,
będą charkać
będą charkały,
będą charkać
impersonal będzie charkać się
conditional 1st charkałbym,
bym charkał
charkałabym,
bym charkała
charkałobym,
bym charkało
charkalibyśmy,
byśmy charkali
charkałybyśmy,
byśmy charkały
2nd charkałbyś,
byś charkał
charkałabyś,
byś charkała
charkałobyś,
byś charkało
charkalibyście,
byście charkali
charkałybyście,
byście charkały
3rd charkałby,
by charkał
charkałaby,
by charkała
charkałoby,
by charkało
charkaliby,
by charkali
charkałyby,
by charkały
impersonal charkano by
imperative 1st niech charkam charkajmy
2nd charkaj charkajcie
3rd niech charka niech charkają
active adjectival participle charkający charkająca charkające charkający charkające
contemporary adverbial participle charkając
verbal noun charkanie

Derived terms

adjective

Further reading

  • charkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • charkać in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xъrkati.

Pronunciation

Verb

charkać impf

  1. (intransitive) to spit
    Synonym: pluć

Conjugation

Conjugation of charkać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive charkać
present tense 1st charkōm charkōmy
2nd charkŏsz charkŏcie
3rd charkŏ charkajōm
past tense 1st charkołch,
charkołech,
charkoł żech
charkałach
charkała żech
charkałoch1)
charkało żech
1)
charkalimy,
charkalichmy
charkałymy,
charkałychmy
2nd charkołś,
charkołeś,
charkoł żeś
charkałaś
charkała żeś
charkałoś1)
charkało żeś
1)
charkaliście,
charkali żeście
charkałyście,
charkały żeście
3rd charkoł charkała charkało charkali charkały
future tense 1st bydã charkoł,
bydã charkać
bydã charkała,
bydã charkać
bydã charkało,1)
bydã charkać
bydymy charkali,
bydymy charkać
bydymy charkały,
bydymy charkać
2nd bydziesz charkoł,
bydziesz charkać
bydziesz charkała,
bydziesz charkać
bydziesz charkało,1)
bydziesz charkać
bydziecie charkali,
bydziecie charkać
bydziecie charkały,
bydziecie charkać
3rd bydzie charkoł,
bydzie charkać
bydzie charkała,
bydzie charkać
bydzie charkało,
bydzie charkać
bydōm charkali,
bydōm charkać
bydōm charkały,
bydōm charkać
pluperfect tense2)
1st bōłch charkoł,
bōłech charkoł,
bōł żech charkoł
byłach charkała
była żech charkała
byłoch charkało1)
było żech charkało
1)
byli my charkali,
bylichmy charkali
były my charkały,
byłychmy charkały
2nd bōłś charkoł,
bōłeś charkoł,
bōł żeś charkoł
byłaś charkała
była żeś charkała
byłoś charkało1)
było żeś charkało
1)
byliście charkali,
byli żeście charkali
byłyście charkały,
były żeście charkały
3rd bōł charkoł była charkała było charkało1)
były my charkali,
byłychmy charkali
były charkały
conditional 1st bych charkoł bych charkała byście charkali by my charkały,
bychmy charkały
2nd byś charkoł byś charkała byście charkali byście charkały
3rd by charkoł by charkała by charkało by charkali by charkały
imperative 1st niych charkōm charkejmy
2nd charkej charkejcie
3rd niych charkŏ niych charkajōm
active adjectival participle charkajōncy charkajōncŏ charkajōnce charkajōncy charkajōnce
verbal noun charkanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.