Inherited from Proto-Slavic *xoditi.
chodźić impf
Chodźić is in the class of Upper Sorbian abstract verbs. Its counterpart, hić is a concrete verb.
person | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
virile | nonvirile | ||||
infinitive | chodźić | ||||
transgressive | chodźo, chodźicy | ||||
present tense | 1st | chodźu | chodźimoj | chodźimy | |
2nd | chodźiš | chodźitaj | chodźitej | chodźiće | |
3rd | chodźi | chodźitaj | chodźitej | chodźa | |
past tense | 1st | chodźach | chodźachmoj | chodźachmy | |
2nd | chodźeše | chodźeštaj | chodźeštej | chodźešće | |
3rd | chodźeše | chodźeštaj | chodźeštej | chodźachu | |
imperative | 1st | — | chodźmoj | chodźmy | |
2nd | chodź | chodźtaj | chodźtej | chodźće | |
3rd | chodź | — | |||
active participle | chodźacy | ||||
passive participle | chodźeny | ||||
ł-form | chodźił | ||||
verbal noun | chodźenje |