From collēgium (“college”) + -ātus.
collēgiātus m (genitive collēgiātī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | collēgiātus | collēgiātī |
Genitive | collēgiātī | collēgiātōrum |
Dative | collēgiātō | collēgiātīs |
Accusative | collēgiātum | collēgiātōs |
Ablative | collēgiātō | collēgiātīs |
Vocative | collēgiāte | collēgiātī |
collēgiātus (feminine collēgiāta, neuter collēgiātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | collēgiātus | collēgiāta | collēgiātum | collēgiātī | collēgiātae | collēgiāta | |
Genitive | collēgiātī | collēgiātae | collēgiātī | collēgiātōrum | collēgiātārum | collēgiātōrum | |
Dative | collēgiātō | collēgiātō | collēgiātīs | ||||
Accusative | collēgiātum | collēgiātam | collēgiātum | collēgiātōs | collēgiātās | collēgiāta | |
Ablative | collēgiātō | collēgiātā | collēgiātō | collēgiātīs | |||
Vocative | collēgiāte | collēgiāta | collēgiātum | collēgiātī | collēgiātae | collēgiāta |