From cōmissor (“revel, make merry”) + -bundus.
cōmissābundus (feminine cōmissābunda, neuter cōmissābundum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | cōmissābundus | cōmissābunda | cōmissābundum | cōmissābundī | cōmissābundae | cōmissābunda | |
genitive | cōmissābundī | cōmissābundae | cōmissābundī | cōmissābundōrum | cōmissābundārum | cōmissābundōrum | |
dative | cōmissābundō | cōmissābundae | cōmissābundō | cōmissābundīs | |||
accusative | cōmissābundum | cōmissābundam | cōmissābundum | cōmissābundōs | cōmissābundās | cōmissābunda | |
ablative | cōmissābundō | cōmissābundā | cōmissābundō | cōmissābundīs | |||
vocative | cōmissābunde | cōmissābunda | cōmissābundum | cōmissābundī | cōmissābundae | cōmissābunda |