From commendātus + -īcius.
commendātīcius (feminine commendātīcia, neuter commendātīcium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | commendātīcius | commendātīcia | commendātīcium | commendātīciī | commendātīciae | commendātīcia | |
genitive | commendātīciī | commendātīciae | commendātīciī | commendātīciōrum | commendātīciārum | commendātīciōrum | |
dative | commendātīciō | commendātīciae | commendātīciō | commendātīciīs | |||
accusative | commendātīcium | commendātīciam | commendātīcium | commendātīciōs | commendātīciās | commendātīcia | |
ablative | commendātīciō | commendātīciā | commendātīciō | commendātīciīs | |||
vocative | commendātīcie | commendātīcia | commendātīcium | commendātīciī | commendātīciae | commendātīcia |