From commorior.
commortuus (feminine commortua, neuter commortuum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | commortuus | commortua | commortuum | commortuī | commortuae | commortua | |
genitive | commortuī | commortuae | commortuī | commortuōrum | commortuārum | commortuōrum | |
dative | commortuō | commortuae | commortuō | commortuīs | |||
accusative | commortuum | commortuam | commortuum | commortuōs | commortuās | commortua | |
ablative | commortuō | commortuā | commortuō | commortuīs | |||
vocative | commortue | commortua | commortuum | commortuī | commortuae | commortua |