Hello, you have come here looking for the meaning of the word
condio. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
condio, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
condio in singular and plural. Everything you need to know about the word
condio you have here. The definition of the word
condio will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
condio, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Latin
Etymology
Variation from condō, perhaps through condus.
Pronunciation
Verb
condiō (present infinitive condīre, perfect active condīvī or condiī, supine condītum); fourth conjugation
- to season, spice, make savory
- to embalm
- (figuratively) to cultivate, temper
Conjugation
Conjugation of condiō (fourth conjugation)
|
indicative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
condiō
|
condīs
|
condit
|
condīmus
|
condītis
|
condiunt
|
imperfect
|
condiēbam
|
condiēbās
|
condiēbat
|
condiēbāmus
|
condiēbātis
|
condiēbant
|
future
|
condiam
|
condiēs
|
condiet
|
condiēmus
|
condiētis
|
condient
|
perfect
|
condīvī, condiī
|
condīvistī, condiistī
|
condīvit, condiit
|
condīvimus, condiimus
|
condīvistis, condiistis
|
condīvērunt, condīvēre, condiērunt, condiēre
|
pluperfect
|
condīveram, condieram
|
condīverās, condierās
|
condīverat, condierat
|
condīverāmus, condierāmus
|
condīverātis, condierātis
|
condīverant, condierant
|
future perfect
|
condīverō, condierō
|
condīveris, condieris
|
condīverit, condierit
|
condīverimus, condierimus
|
condīveritis, condieritis
|
condīverint, condierint
|
passive
|
present
|
condior
|
condīris, condīre
|
condītur
|
condīmur
|
condīminī
|
condiuntur
|
imperfect
|
condiēbar
|
condiēbāris, condiēbāre
|
condiēbātur
|
condiēbāmur
|
condiēbāminī
|
condiēbantur
|
future
|
condiar
|
condiēris, condiēre
|
condiētur
|
condiēmur
|
condiēminī
|
condientur
|
perfect
|
condītus + present active indicative of sum
|
pluperfect
|
condītus + imperfect active indicative of sum
|
future perfect
|
condītus + future active indicative of sum
|
subjunctive
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
condiam
|
condiās
|
condiat
|
condiāmus
|
condiātis
|
condiant
|
imperfect
|
condīrem
|
condīrēs
|
condīret
|
condīrēmus
|
condīrētis
|
condīrent
|
perfect
|
condīverim, condierim
|
condīverīs, condierīs
|
condīverit, condierit
|
condīverīmus, condierīmus
|
condīverītis, condierītis
|
condīverint, condierint
|
pluperfect
|
condīvissem, condiissem
|
condīvissēs, condiissēs
|
condīvisset, condiisset
|
condīvissēmus, condiissēmus
|
condīvissētis, condiissētis
|
condīvissent, condiissent
|
passive
|
present
|
condiar
|
condiāris, condiāre
|
condiātur
|
condiāmur
|
condiāminī
|
condiantur
|
imperfect
|
condīrer
|
condīrēris, condīrēre
|
condīrētur
|
condīrēmur
|
condīrēminī
|
condīrentur
|
perfect
|
condītus + present active subjunctive of sum
|
pluperfect
|
condītus + imperfect active subjunctive of sum
|
imperative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
—
|
condī
|
—
|
—
|
condīte
|
—
|
future
|
—
|
condītō
|
condītō
|
—
|
condītōte
|
condiuntō
|
passive
|
present
|
—
|
condīre
|
—
|
—
|
condīminī
|
—
|
future
|
—
|
condītor
|
condītor
|
—
|
—
|
condiuntor
|
non-finite forms
|
active
|
passive
|
present
|
perfect
|
future
|
present
|
perfect
|
future
|
infinitives
|
condīre
|
condīvisse, condiisse
|
condītūrum esse
|
condīrī
|
condītum esse
|
condītum īrī
|
participles
|
condiēns
|
—
|
condītūrus
|
—
|
condītus
|
condiendus, condiundus
|
verbal nouns
|
gerund
|
supine
|
genitive
|
dative
|
accusative
|
ablative
|
accusative
|
ablative
|
condiendī
|
condiendō
|
condiendum
|
condiendō
|
condītum
|
condītū
|
Derived terms
Descendants
References
- “condio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “condio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- condio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) a legislator: legum scriptor, conditor, inventor