From Latin condūcere (“to lead, bring or draw together”), from con- + dūcō (“lead”).
condùrre (first-person singular present condùco, first-person singular past historic condùssi, past participle condótto, first-person singular imperfect conducévo, auxiliary avére) (transitive)
infinitive | condùrre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | conducèndo | |||
present participle | conducènte | past participle | condótto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | condùco | condùci | condùce | conduciàmo | conducéte | condùcono |
imperfect | conducévo | conducévi | conducéva | conducevàmo | conducevàte | conducévano |
past historic | condùssi | conducésti | condùsse | conducémmo | conducéste | condùssero |
future | condurrò | condurrài | condurrà | condurrémo | condurréte | condurrànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | condurrèi | condurrésti | condurrèbbe, condurrébbe | condurrémmo | condurréste | condurrèbbero, condurrébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | condùca | condùca | condùca | conduciàmo | conduciàte | condùcano |
imperfect | conducéssi | conducéssi | conducésse | conducéssimo | conducéste | conducéssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
condùci | condùca | conduciàmo | conducéte | condùcano | ||
negative imperative | non condùrre | non condùca | non conduciàmo | non conducéte | non condùcano |