cōnfīnius (feminine cōnfīnia, neuter cōnfīnium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | cōnfīnius | cōnfīnia | cōnfīnium | cōnfīniī | cōnfīniae | cōnfīnia | |
genitive | cōnfīniī | cōnfīniae | cōnfīniī | cōnfīniōrum | cōnfīniārum | cōnfīniōrum | |
dative | cōnfīniō | cōnfīniae | cōnfīniō | cōnfīniīs | |||
accusative | cōnfīnium | cōnfīniam | cōnfīnium | cōnfīniōs | cōnfīniās | cōnfīnia | |
ablative | cōnfīniō | cōnfīniā | cōnfīniō | cōnfīniīs | |||
vocative | cōnfīnie | cōnfīnia | cōnfīnium | cōnfīniī | cōnfīniae | cōnfīnia |