conpār (genitive conparis); third-declension one-termination adjective
Third-declension one-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | conpār | conparēs | conparia | ||
genitive | conparis | conparium | |||
dative | conparī | conparibus | |||
accusative | conparem | conpār | conparēs | conparia | |
ablative | conparī | conparibus | |||
vocative | conpār | conparēs | conparia |
conpār m or f (genitive conparis); third declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | conpār | conparēs |
genitive | conparis | conparum |
dative | conparī | conparibus |
accusative | conparem | conparēs |
ablative | conpare | conparibus |
vocative | conpār | conparēs |