Perfect passive participle of cōnscelerō (“dishonor”).
cōnscelerātus (feminine cōnscelerāta, neuter cōnscelerātum, superlative cōnscelerātissimus); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | cōnscelerātus | cōnscelerāta | cōnscelerātum | cōnscelerātī | cōnscelerātae | cōnscelerāta | |
genitive | cōnscelerātī | cōnscelerātae | cōnscelerātī | cōnscelerātōrum | cōnscelerātārum | cōnscelerātōrum | |
dative | cōnscelerātō | cōnscelerātae | cōnscelerātō | cōnscelerātīs | |||
accusative | cōnscelerātum | cōnscelerātam | cōnscelerātum | cōnscelerātōs | cōnscelerātās | cōnscelerāta | |
ablative | cōnscelerātō | cōnscelerātā | cōnscelerātō | cōnscelerātīs | |||
vocative | cōnscelerāte | cōnscelerāta | cōnscelerātum | cōnscelerātī | cōnscelerātae | cōnscelerāta |